FILIP KUBALA
Mormi borneański, znany również jako badia lub kot z Borneo, to jeden z najmniej poznanych dzikich kotów na świecie. Ten tajemniczy drapieżnik zamieszkuje tropikalne lasy wyspy Borneo. Choć jego istnienie zostało potwierdzone już dawno, do dziś udało się opisać zaledwie kilkanaście jego okazów.
Badia występuje w dwóch odmianach kolorystycznych. Kasztanowej oraz szarej, przy czym jego sierść pokryta jest słabo widocznymi ciemnymi cętkami. Strona brzuszna jest jaśniejsza od grzbietowej. Na głowie, która jest stosunkowo mała, widoczne są delikatne paski na czole i policzkach. Uszy są krótkie i zaokrąglone, a podbródek biały. Charakterystyczny ogon kota z Borneo jest długi, biały od spodu i zakończony czarną końcówką.
Pomimo swojego ograniczonego zasięgu występowania, jego dokładne rozmieszczenie pozostaje nieznane. Dotychczasowe informacje pochodzą głównie z przypadkowych obserwacji, zdjęć z fotopułapek oraz analiz potencjalnych siedlisk. Mormi borneański żyje w wilgotnych lasach tropikalnych. Przypuszcza się, że preferuje lasy pierwotne i unika terenów przekształconych przez człowieka, takich jak plantacje.
Prowadzi samotny i nocny tryb życia, choć bywa również aktywny w ciągu dnia. Jest gatunkiem terytorialnym i niezwykle trudnym do zaobserwowania, co utrudnia poznanie jego zwyczajów. Poluje głównie na ssaki, ptaki i gady. Nie gardzi również padliną. Mormi figuruje jako gatunek zagrożony wyginięciem. Główne zagrożenia dla jego przetrwania to utrata siedlisk. Przede wszystkim przez wycinkę lasów pod plantacje palm olejowych oraz kłusownictwo. Ze względu na swoją rzadkość, stanowi cenną zdobycz zarówno dla kolekcjonerów, jak i handlarzy dzikimi zwierzętami.
O niezwykłej rzadkości tego gatunku świadczą fakty, że pierwszą fotografię mormiego borneańskiego wykonano dopiero w 1998 roku, a wcześniej, w 1992 roku udało się schwytać jedynie jedną samicę. Od tamtej pory liczba udokumentowanych spotkań z tym kotem jest niska.
Mormi borneański to jeden z najbardziej tajemniczych kotów świata. Jego skryty tryb życia, rzadkość występowania i zagrożenia wynikające z działalności człowieka sprawiają, że jest symbolem ginącej dzikiej przyrody Borneo.
