KLAUDIA BĄK
Jak powszechnie wiadomo, koty to niezwykle barwne i fascynujące stworzenia. Te czarujące istoty odgrywają ogromne role nie tylko w życiu prywatnym swoich właścicieli. W tym artykule pragnę podać przykłady mruczków, które podbiły serca ludzi na całym świecie.
Garfield
Twórcą naszej pierwszej kociej gwiazdy jest rysownik – Jim Davis, to właśnie jemu zawdzięczamy istnienie rudego, leniwego i nieco sarkastycznego kocurka. Bohater komiksu narodził się w czerwcu 1978 roku, do dzisiaj opisuje się go jako jedną z najbardziej znanych postaci komiksowych. Davis wychowywał się w gospodarstwie swojego dziadka w Stanach Zjednoczonych, gdzie zawsze było mnóstwo kotów, co stanowiło wielką inspirację dla artysty. Kot Garfield odziedziczył charakter po dziadku rysownika, który przyznał, że jest tak samo dowcipny i złośliwy, jak on. Warto zwrócić uwagę na fakt, że mimo tego, iż kotek jest stereotypową kopalnią negatywnych cech (gruby, leniwy, wredny, rudy, złośliwy) jest jednym z najbardziej uwielbianych kocich celebrytów na świecie.
Uwielbiany jest do tego stopnia, że nawet ma własne święto! Tak, zgadza się 19-go czerwca 1998 roku, w 20. rocznicę powstania komiksu, członkini Rady Miejskiej Boca Raton – Wanda Thayer – uroczyście ogłosiła Dzień Kota Garfielda. Święto kocurka jest wyjątkowe, bowiem w ten dzień organizowane są specjalne zbiórki dla potrzebujących kociaków, można wesprzeć finansowo wszelkie fundacje związane z tymi zwierzakami, bądź obdarować potrzebnymi artykułami domy tymczasowe dla kotów. Świętować można również na swoich social mediach dodając jakieś miłe wspomnienie z rudzielcem i oznaczyć je hasztagiem #GarfieldTheCatDay. Film „Garfield” z 2004 roku otrzymał nagrodę „The Stinkers Bad Movie Awards”.
Interesujące fakty na temat Garfielda:
- jest rekordzistą Guinnessa – w 2002 roku Garfield ustanowił nowy rekord dla najbardziej rozpowszechnionego komiksu na świecie. Przygody kota trafiały do ponad 260 milionów czytelników w 2570 gazetach na całym świecie. Do tej pory owego rekordu nie udało się pobić;
- nie lubi, a wręcz unika polityki – autor Garfielda otwarcie przyznaje, że stara się nie mieszać do polityki, gdyż tej kategorii jest poświęconych już i tak za dużo tytułów prasowych.
- „Zajmuję się bardzo podstawowymi rzeczami: jedzeniem i spaniem. Przewiduję, że wszyscy będą jeść i spać za 40 lat” – mówi rysownik. „To, co dzieje się w gospodarce i polityce, jest okropne i bardzo przygnębiające, dlatego celem tych komiksów ma być poprawa nastroju, mówienie: ‘Hej, nie bierzmy siebie tak poważnie, ludzie’”.
- kilka krajów zdecydowało się na modyfikację imienia kota – to dość niespotykane zmieniać imię tak popularnej postaci jak Garfield, a jednak – w trzech krajach kot nazywa się zupełnie inaczej. Państwa, które podjęły ten krok to Szwecja, Islandia oraz Norwegia. W Szwecji ma na imię Gustaf, w Islandii Grettir, a w Norwegii wabi się Pusur.
Kot w butach
Tego celebrytę znamy nie tylko z filmów, jest on bowiem postacią baśniową. Najbardziej znana współcześnie wersja baśni opublikowana została przez Charles’a Perraulta w 1967 roku w zbiorze Histoires ou contes du temps passé. „Kot w butach” pojawił się też w pierwszym wydaniu baśni braci Grimm 1812 pod numerem 33. Ten niesamowicie odważny, honorowy, bohaterski i charyzmatyczny zwierzak niewątpliwie zapracował na miejsce w hierarchii najpopularniejszych kotów. Kota w butach cechuje zaradność, inteligencja, spryt i przebiegłość, jest znakomitym wojownikiem. Można powiedzieć, że jest całkowitym przeciwieństwem swojego głupkowatego i leniwego poprzednika. Nasz bohater przez bardzo długi czas był przestępcą, co wychodziło mu naprawdę, w końcu wachlarz jego możliwości intelektualnych i fizycznych był niesłychanie szeroki… Na szczęście w porę się opamiętał i wybrał dobrą stronę mocy. 🙂
Kociak ten jest zdolny do wielu poświęceń, w imię przyjaźni jest w stanie zrobić wszystko, a jednocześnie uwielbia być rozpieszczanym kotem domowym będącym w centrum uwagi. Lubi atencję, podoba mu się, że jest obiektem westchnień kotek, czuje się świetnie w roli dżentelmena. Kota w butach największą sławę zyskał dzięki filmowi pełnometrażowemu „Shrek”, zagrał jednak też w filmach krótkometrażowych takich jak: „Pada Shrek” czy „Shrek ma wielkie oczy”. W 2011 roku doczekał się filmu, w którym jest główną postacią „Kot w butach”, film nominowany był do Oscara, finalnie zdobył dwie nagrody: „Saturn” za najlepszy i „Kids Choice” za ulubiony film animowany.
- swoją szpadą często wycina literę P, nawiązuje to do postaci Zorro, którą w filmie „Maska Zorro” także gra Antonio Banderas;
- w filmie „Kot w butach” pije mleko ze szklanki w taki sposób, jakby pił z miski;
- w polskojęzycznej wersji filmu nazwano go Puszek, a anglojęzycznej Puss;
Klakier (Azrael)
Kot, którego sztuką jest nie znać. Klakier, w oryginale Azrael jest zwierzakiem należącym do czarnoksiężnika Gargamela, który za wszelką cenę chce dorwać Smerfy, aby za pomocą ich mocy stworzyć kamień filozoficzny. Przedstawiony jest jako futrzak wyjątkowo niezdarny, ślamazarny i niezgrabny, który potrafi zrujnować plany swego właściciela, do tego wszystkiego jest egoistyczny i leniwy. Klakier jest też inteligentny i rozsądny, spogląda na swego pana trzeźwym okiem i próbuje wybić mu z głowy jego wszystkie niebezpieczne i ryzykowne pomysły. Rudzielec to jedyny przyjaciel Gargamela, nawet, kiedy czarownik na niego narzeka, kot nie odstępuje go na krok.
Interesujące fakty na temat Klakiera (Azraela)
- największą ciekawostką jest historia jego imienia. Azrael w języku hebrajskim, to „ten, któremu Bóg pomaga”, w islamie nazywany jest tak anioł śmierci, a w judaizmie Azrael jest jednym z archaniołów – archaniołem śmierci, a zarazem ucieleśnieniem całego zła;
- jest kotem rasy europejski krótkowłosy;
- zmieniona płeć: Klakier w wersji komiksowej był kotką, w kreskówce zmieniono mu płeć i określono jako samca, tak więc w kolejnych wydaniach komiksu również zaszły owe zmiany.
Tom:
Tego celebryty nie muszę chyba nikomu przedstawiać, Tom to jedna z najbardziej uwielbianych i kochanych kocich gwiazd, jakie widział świat. Kot zdobył sławę dzięki amerykańskiej kreskówce „Tom & Jerry” stworzonej przez Williama Hannę i Josepha Barberę, która zadebiutowała na ekranach już w lutym 1940 roku. Śmiało można ją uznać za jedną z najważniejszych produkcji animowanych w historii Hollywood. Bajka opowiada o konflikcie kota i myszy, właściwie cała fabuła skupia się wokół schwytania Jerry’ego przez Toma. Tom jest kotem domowym, którego wyróżnia zarozumiałość, zuchwałość i inteligencja, przy tym nierzadko ulega swoim emocjom, szalenie stara się schwytać mysz, lecz zawsze coś mu w tym przeszkodzi. Bywa i tak, że zwierzaki łączą siły (w razie wspólnego zagrożenia), a zdarza się, że pod wpływem wyrzutów sumienia, Tom pomaga Jerry’emu wybrnąć z tarapatów. Kocurek poza dokuczaniem myszy lubi jeść, spać i spędzać czas w towarzystwie atrakcyjnych kotek. Kreskówka otrzymała wiele nagród, w tym osiem nagród Emmy i siedem Oscarów.
Interesujące fakty na temat Toma:
- osoba, której głosem Tom krzyczy w pierwszej serii, za każdym razem kiedy obrywa, to sam William Hanna, twórca kreskówki;
- perypetie kota i myszy przetłumaczono na 28 języków!;
- serwis IGN umieścił kreskówkę na 66. miejscu na liście „100 najlepszych programów animowanych”. W 2000 roku, „Time” nazwał Toma i Jerry’ego jednym z największych programów telewizyjnych wszechczasów.
Kot, który jest bez wątpienia jest jednym z najbardziej tajemniczych i magicznych postaci, jakie kiedykolwiek powstały. Kociak jest bohaterem powieści „Alicja w Krainie Czarów” autorstwa Lewisa Carrolla, jest on postacią najbardziej niezależną, wyróżnia go jego specyficzny, szeroki uśmiech. Jako jedyny jest zawsze kulturalny i uprzejmy w stosunku do Alicji, nie obraża jej za mało logiczne wypowiedzi i naiwność, a wręcz przeciwnie – ze stoickim spokojem opowiada o nadzwyczajnej codzienności w Krainie Czarów. Kot Dziwak – bo też tak jest nazywany, ma nadprzyrodzone moce, dzięki którym potrafi pojawiać się i znikać w dowolnym miejscu i czasie. Nie zdziwię Was chyba jak powiem, że znika w równie wyjątkowy sposób – powoli rozmywają się wszystkie części jego ciała, a na końcu zostaje tylko ten słynny szeroki uśmiech.
Filmowe ekranizacje książki Carrolla wprowadzają znaczące zmiany w postaci Kota z Cheshire. W animowanej produkcji Walta Disneya, magiczny kot jest postacią negatywną, która wywołuje zupełnie odwrotne emocje od tych, które budzi w książce. W filmie Tima Burtona, koci bohater jest ponownie postacią pozytywną, dzięki czemu dużo bardziej przypomina swój literacki pierwowzór. Kot jest sojusznikiem głównej bohaterki, pomagając jej i wspierając ją w walce z Królową Kier. Istnieje hipoteza, która sugeruje, że autor powieści przy kreowaniu postaci kota inspirował się historią o pewnym duchu.
Interesujące fakty na temat Kota z Cheshire
- w książce kot pojawił się zaledwie trzy razy, a jednak dla wielu fanów powieści jest jedną z najważniejszych postaci;
- kot stale się uśmiecha, nawet kiedy jest zdenerwowany;
- po tym jak Alicja zabija Królową Kier, podobnie jak większość pomordowanych bohaterów, ożywa.