ZUZANNA CZABATOR
W świecie kotów istnieje wiele niezwykłych ras, ale kot singapurski bez wątpienia wyróżnia się wśród nich swoją drobną sylwetką, ogromnymi oczami i przyjaznym charakterem. Choć wygląda niczym egzotyczna maskotka, to pełnoprawny kot domowy, cechuję się inteligencją, żywiołowym nastawieniem do życia. Ci którzy są w jego posiadaniu mówią jedno – to prawdziwy przyjaciel człowieka.
Kot singapurski uważany jest za jedną z najmniejszych ras kotów na świecie. Dorosłe osobniki ważą zazwyczaj od 2 do 3 kilogramów, przy czym kotki są z reguły drobniejsze od kocurów. Ich ciało jest zwinne, smukłe i doskonale umięśnione, a krótkie futerko ma charakterystyczne umaszczenie typu sepia agouti – każdy włos ma kilka odcieni, co daje efekt delikatnego cieniowania. Kolor futra przypomina ciepły beż lub kość słoniową. Pomimo drobnych rozmiarów, kot singapurski ma wielki charakter. Jest to zwierzę bardzo towarzyskie, które uwielbia przebywać blisko człowieka. Często chodzi za opiekunem krok w krok, wchodzi na kolana, zagląda do laptopa, jest pomocnikiem w codziennych czynnościach. Koty tej rasy są też bardzo ciekawe świata, chętnie wspinają się na wysokie meble, zaglądają do szafek, a każdy nowy przedmiot musi zostać dokładnie obwąchany.
Mimo dużych pokładów energii, koty singapurskie nie są hałaśliwe. Potrafią długo obserwować otoczenie, a jego głos należy do tych bardziej delikatnych. To doskonały towarzysz dla osób szukających kota, który będzie obecny w ich życiu na każdym kroku. Pochodzenie kotów singapurskich wiąże się jak sama nazwa wskazuje z Singapurem, gdzie przez lata żyły dziko na ulicach. W latach 70. XX wieku kilka kotów zostało przywiezionych do Stanów Zjednoczonych przez amerykańskich hodowców, którzy dostrzegli w nich wyjątkowy potencjał. Rasę szybko uznano za egzotyczną i z czasem zyskała popularność, choć do dziś jest rzadko spotykana poza oficjalnymi hodowlami. W 1991 roku kot singapurski został oficjalnie uznany przez CFA (Cat Fanciers’ Association) jako rasa czysta. Co ciekawe, w Singapurze kot ten został uznany za narodowy symbol i bywa nazywany tam kucinta – od słów „kucing” (kot) i „cinta” (miłość).
Rasa ta uchodzi za generalnie pozbawioną chorób, ale jak wiele ras o ograniczonym genotypie może mieć predyspozycje do pewnych chorób dziedzicznych, takich jak niedokrwistość czy choroby serca, dlatego warto kupować koty z oficjalnych zarejestrowanych hodowli.
